അനുസരണമധുരരസവചനവിഭവങ്ങളാ-
ലാനന്ദരൂപിണിയോടു ചൊല്ലീടിനാന്:
”ശൃണു സുമുഖീ!തവ ചരണനളിനനദാസോസ്മ്യഹം
ശോഭനശീലേ! പ്രസീദ പ്രസീദ മേ.
നിഖിലജഗദധിപമസുരേശമലോക്യ മാം
നിന്നിലേ നീ മറഞ്ഞെന്തിരുന്നീടുവാന്.
ത്വരിതമതികുതുകമൊടുമൊന്നു നോക്കീടു മാ
ത്വല്ഗതമാനസനെന്നറികെന്നെ നീ
ഭവതി തവരമണമപി ദശരഥതനൂജനെ-
പ്പാര്ത്താല് ചിലര്ക്കു കാണാം ചിലപ്പോഴെടോ!
പലസമയമഖിലദിശി നന്നായ്ത്തിരകിലും
ഭാഗ്യവതാമപി കണ്ടുകിട്ടാപരം
സുമുഖീ! ദശരഥതനയനാല് നിനക്കേതുമേ
സുന്ദരീ!കാര്യമില്ലെന്നു ധരിക്ക നീ.
ഒരു പൊഴുതുമവനു പുനരൊന്നിലുമാശയി-
ല്ലോര്ത്താലൊരുഗുണമില്ലവനോമലേ!
സുദൃഡമനവരതമുപഗുഹനം ചെയ്കിലും
സുഭ്രു!സുചിരമരികേ വസിക്കിലും
തവ ഗുണസമുതദയമലിവോടു ഭുജിക്കിലും
താല്പരിയും നിന്നിലില്ലവനേതുമേ
ശരണമനൊരുവരുമൊരിക്കലുമി,ല്ലിനി-
ശ്ശക്തിവിഹീനന് വരികയുമില്ലല്ലോ.
കിമപി നഹി ഭവതി കരണീയം ഭവതിയാല്
കീര്ത്തിഹീനന് കൃതഘ്നന് തുലോം നിര്മ്മമന്
മദരഹിതനറിയരുതു കരുതുമളവാര്ക്കുമേ
മാനഹീനന് പ്രിയേ പണ്ഡിതമാനവാന്.
നിഖിലവനചരനിവഹമദ്ധ്യസ്ഥിതന് ഭ്രുശം
നിഷ്കിഞ്ചനപ്രിയന് ഭേദഹീനാത്മകന്.
ശ്വപചനുമൊരവനിസുരവരനുമവനൊക്കുമീ-
ശ്വാക്കളും ഗോക്കളും ഭേദമില്ലേതുമേ
ഭവതിയെയുമൊരു ശബരതരുണിയെയുമാത്മനാ
പാര്ത്തു കണ്ടാലവനില്ല ഭേദം പ്രിയേ!
ഭവതിയെയുമതളിരിലവനിഹ മറന്നിതു
ഭര്ത്താവിനെപ്പാര്ത്തരുന്നതിനി മതി.
ത്വയി വിമുഖനവനനിശമതിനു നഹി സംശയം
ത്വദ്ദാസദാസോഹമദ്യ ഭജസ്വ മാം
കരഗതമൊരമലമണിവമുടനുപേക്ഷിച്ചു
കാചത്തെയെന്തു കാംക്ഷിക്കുന്നതോമലേ!
Generated from archived content: ramayanam63.html Author: thunjathu_ezhuthachan