തങ്കൻ.പി.തൊളിക്കോട്
മറവി
പഴയതൊക്കെയും മറക്കാൻ നോക്കവെ പടിയിറങ്ങിവ- ന്നിറയത്തെത്തിയെൻ കരളിൽ കുത്തുന്നു കനത്ത ദംഷ്ട്രകൾ! പുലിനഖമായി പുനർജ്ജനിക്കുന്നു നരസിംഹമായി- ട്ടവതരിക്കുന്നു. വരുന്നു പൂച്ചയായ്- പ്പതുങ്ങിയുളളിലെ കനവെല്ലാം നക്കി- ത്തുടച്ചെടുക്കുന്നു. കരണ്ടെടുക്കുന്നു പ്രണയ നൂലിഴ അതേതു കാട്ടിലോ കടന്നൊളിക്കുന്നു. പഴയതൊക്കെയും മറവിയായ് മാറ്റാ- നിവനിനിയെത്ര സ്മൃതി കടക്കണം. നിനവിലോർമ്മകൾ പുകഞ്ഞു കത്തുന്നു നിമിഷവും കരൾ പറിച്ചെടുക്കുന്നു. നടുക്കത്തോടെയെൻ മനമൊരുങ്ങുന്നു മൃതിവരും കാത്തെൻ കഴൽ കനക്കുന്നു! ...