സൂര്യ ഗായത്രി

    പടവുകളിൽ ഉറുമ്പുകളെപ്പോലെ എന്റെ ജന്മത്തെ തൊട്ടു തൊട്ട് പോകുന്ന അനേകം ജന്മങ്ങൾ.... കൂട്ടായും ഒറ്റക്കും പോകുന്നവരുണ്ട്. ഞാൻ ഒറ്റകളുടെ പിന്നാലെ നടന്നു. അപ്പോഴെല്ലാം അവരുടെ കാലടികൽക്കെന്തൊരാഴം. ചിലതിനു കിണറിന്റെയാഴം.. ചിലതിനു മൺചിരട്ടയുടെ, മാളങ്ങളുടെ, കണ്മുനയുടെ, ഒന്നിറങ്ങി നോക്കിയാൽ ഒരു തുളയുടെ...അത്രമാത്രം. എന്നെ കടന്നുപോയൊരാളെ എവിടെയോ കണ്ടതു പോലെയുണ്ടല്ലോ എന്നോർത്തെടുക്കുമ്പഴേക്കും ഒരു പൊക്കാച്ചിത്തവള വെള്ളത്തിലേക്കെടുത്തു ചാടുന്നു. വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞതു പ...

  വരൂ, നമുക്ക് ഗ്രാമങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങാം. നഗരത്തിന്റെ മിടിപ്പുകളിലേക്ക് ആളുകളിറങ്ങിപ്പോയ പച്ചയാണത്. അവിടെ വാതിലുകൾക്കൊ ജനാലകൾക്കോ സാക്ഷകളില്ലാത്തൊരു വീടുണ്ട്. കാടി വെളളം കാണുമ്പോൾ അമറിക്കരയുന്ന പൈക്കിടാവുറങ്ങുന്നൊരു ആലയുണ്ട്. മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ വഴി വിളക്കായ നാട്ടിടവഴികളുണ്ട് . കാളി പെറ്റ രാത്രിയിലവിടെ നക്ഷത്രം പൂക്കുന്ന വനസമാനമായൊരു ഗഗനമുണ്ടത്രെ. അറിഞ്ഞോ; നഗരത്തിന്റെ പാതയോരത്ത് അവസാനത്തെ അത്താഴത്തിൽ അപ്പം കഴിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഒരു വിശപ്പ് പൊടുന്നനെ മരണപ്പെട്ടത് ...

  തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ കരഞ്ഞിരുന്നു. ............. ശരിക്കും കരഞ്ഞിരുന്നോ? "ഉം... " എത്രത്തോളം? ............. ഒരു മഴത്തുള്ളിയോളം ............... കണ്ണുനിറഞ്ഞിട്ട് ചുറ്റിലുള്ള കാഴ്ചയെല്ലാം മങ്ങിപ്പോയിരുന്നു. ഉം.....എന്നിട്ട്? ഒരു കല്ലിൽ തട്ടി വീണു. ആ കല്ലിലിരുന്നു വിശ്രമിച്ചു. ആ കല്ലുരച്ചു തീയുണ്ടാക്കി വിശപ്പകറ്റി. തണുപ്പകറ്റി. ആ കല്ലിൽ തല ചായ്ച്ചു കിടന്ന് നേരം വെളുപ്പിച്ചു. തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ ഞാനും കരഞ്ഞിരുന്നു. ........ ശരിക്കും കരഞ്ഞിരുന്നോ? ഉം.... ...