സുമ പി എസ്

  ഞാനെന്റെ മാറു പിളർന്നുറക്കെക്കരഞ്ഞു പാഞ്ഞിടുന്നൊരു ഭ്രാന്തിയായ്ഭദ്രയായി പെരുമഴക്കാലമായ് പ്രളയമായ് മുന്നിൽ കാണുന്നതൊക്കെത്തട്ടി നീക്കി അലറിവിളിച്ചും വാരിയെറിഞ്ഞും രൗദ്രഭാവം പൂണ്ടൊഴുകുന്നു മറയുന്നു ദൂരേക്കു ഭ്രാന്തമായ്‌. എത്ര സഹിച്ചു ഞാനെത്ര പൊറുത്തകൊണ്ടെത്രനാൾ നിശബ്ദയായി തേങ്ങികരഞ്ഞിരുന്നു. നിങ്ങളെ ഞാനെന്റെ മാറിലടക്കി പിടിച്ചൊരു പച്ചപുടവയാമുടയാട കവർന്നതും അമ്മിഞ്ഞപാലുപോൽ നീരുറവ തിങ്ങിയോരെൻ മാറു പൊട്ടിച്ചിതറിച്ചതും നിങ്ങൾക്കായിയൊരുക്കിയ ചെമ്പട്ടുപോലുള്ളോരെൻ ...