ശ്രീഹരി. ആർ.

വൃണമായ്‌ പഴുത്തൊലിക്കും മുറിവും ദുർഗ്ഗന്ധം വമിക്കും ചോരയുമാ- യിവിടെ ഉറങ്ങുന്നുണ്ടശ്വത്ഥാമാവി‘-നി കൂട്ടിരിയ്‌ക്ക ശാന്തനായി നീയും. വിദ്വേഷത്തീച്ചുവക്കുമാ- ലോഹക്കണ്ണുമായ്‌, തകർക്കുന്നവർ മതിവരുവാൻ തച്ചുടയ്‌ക്കട്ടെ, ശ്രീലകം വാഴും ശ്രീദേവി വിഗ്രഹങ്ങൾ പനയോലത്താളുകൾക്കിടയിലെ മഞ്ഞുവീണ മയിൽപ്പീലികണ്ണുകൾക്കിനി- അഞ്ജനമെഴുതാനോമനിക്കാൻ മൈഥിലിയില്ല, പഞ്ചലോഹങ്ങളുരുക്കിയെടുത്ത ഞാനെന്നഭാവത്തിനാൾരൂപമായ്‌ സടകുടഞ്ഞാർക്കുന്നു നമ്മൾ, വിഗ്രഹ ഭഞ്ജകർ! തീപാറും നാസാരന്ധ്രങ്ങളഗ്നി- ക്കാറ്റൂതി പൂഴിപറത്തി കാട്ടിലൂടോടി വ...