ശരത്കുമാർ

            പെൺമണിയെ കണ്മണിയാക്കുവാൻ കണ്ണിൽ കനവോടെ കാത്തിരുന്നു.മഴമേഘം പോലെ പ്രതീക്ഷകൾ വിങ്ങികണ്ണീരു പെയ്യാതെ കണ്ണിലൊതുക്കിമൊഴികളിൽ നൊമ്പരം ചിന്തികാലത്തിൻ വെയിലേറ്റ് മഴയേറ്റ് കാത്തിരുന്നുമഴവില്ല് പോലുണ്ട് പെണ്ണ്ചിന്തയിൽ ചന്തമായ് നിൽക്കുന്നുചിറകില്ലാതെത്താത്തുയരത്തിൽജീവിത മോഹങ്ങളോർത്തനേരങ്ങളിൽനിറ ഭാവങ്ങളിൽ കാണുന്നുകൈകളാൽ ചേർത്ത് പിടിക്കാൻഎല്ലുകൾ നെഞ്ചിൽ പൊന്തികിടക്കുന്നുഒട്ടിയ വയറും നേർത്ത ഹൃദയവും വേളിചെയ്യാനുള്ള ആശയും കൂടെകോമളൻമാരുടെ കാമിനിമാരെ കാണുന്നു നി...

  മരവിപ്പു സമ്മാനമായ് തന്നു മരണത്തിനും ജീവിതത്തിനു-മിടയിലൊരിടവേള.വിശ്രമമല്ലാതെയാലസ്യത്തിന്റെസ്വപ്നത്തിൻ ലഹരിയില്ലാത്ത മയക്കത്തിൻ നേരങ്ങൾ പോലെ.വറ്റിയ നാവിന്റെ ആകാംക്ഷകൾക്കൊടുവിൽ പട്ടിണി മറന്ന ദിനങ്ങൾ പോലെ.പഞ്ചബാണനണ്ണന് വേദ്യങ്ങളർപ്പിച്ചകോരിത്തരിപ്പിന്റെ സന്ധ്യകൾകഴിഞ്ഞ്രതിയെതണുപ്പിൽ വാട്ടിയുറക്കുന്ന രാത്രികൾ പോലെ.ഇഴുകിച്ചേർന്നൊടുവിൽ നോവിനേയു-മറിയാതെയാക്കുന്ന തനിയെവന്ന സമാധിയിൽ പൊലിഞ്ഞ പകലുകൾ പോലെ.മരവിപ്പിൽ മരണവും ജീവിതവുംമരിച്ചപോലെ.

                പ്രണയമില്ലാതെ പൊയ്പ്പോയ്താളം മഴയ്ക്കും പുഴയ്ക്കുംകാറ്റിനുംപ്രണയമില്ലാതെ പൊയ്പ്പോയ്നിറം പൂവിനും ഇളം പച്ചയാംതളിരിനുംപ്രണയമില്ലാതെ പൊയ്പ്പോയ്മണം വസന്തത്തിനും വയൽമണ്ണിനുംപ്രണയമില്ലാതെ പൊയ്പ്പോയ്നിറവും മണവും ഉതിരാതെനാളുകളത്രയും പ്രണയമില്ലാതെ പൊയ്പ്പോയ് പ്രതീക്ഷയും നേർക്കു നിഴലായ്നീണ്ടകാലങ്ങളുംപ്രണയമില്ലാതെ പൊയ്പ്പോയ്യാത്രയും തീർന്നൊഴിയാനുള്ള ദൂരങ്ങളുംപ്രണയമില്ലാതെ പൊയ്പ്പോയ്വെയിലിൽക്കരിഞ്ഞ വേനലുംവാടിയചിന്തയുംപ്രണയമില്ലാതെ പൊയ്പ്പോയ്ത...

    കരളുകൾ കല്ലിച്ചുറച്ചു ഞരമ്പുകൾ മുറിവേറ്റ്നിണമോടെ നനവെഴുന്നു.കരളുകൾ ഉരുകാതെ വെന്ത്കലാഗ്നിയിൽ അലിവിന്റെ ഉറവകളാകെ വറ്റിഎന്തിലുമുടയാതെഒന്നിലുമലിയാതെയായ്ഇളകിമാറാതെ കരളുകൾകരിങ്കല്ലോളമുറപ്പിൽനഗ്നമായി നിൽക്കെ കുരുന്നു നിനവുകളതു കണ്ട് ശില്പങ്ങൾ മെനയുന്നുഞരമ്പ്കൾ പലപ്പോഴുംമറവികളാകുന്നുഅറ്റുപോകുന്ന പ്രതീക്ഷകൾ പോലെകരളുറപ്പൊരു പാറപോലെനിലമിളകിയാലും ഇളകാതെനിലനിൽപ്പിനൊരാശ്വാസംകരളുറപ്പോടെ കാലവും പറയുന്നുകരളുറപ്പാണ് നിലയുറപ്പ്.

    മഞ്ഞിൻ മൂടൽതീർത്തൊരു ലോകംകാണാൻ വയ്യൊന്നുംകേൾവികൾ മാത്രം.പക്ഷികൾ പാടുന്നു അറിവിൻ സൂര്യൻ മയങ്ങിഅനന്തതയാകും വിണ്ണിൽമഞ്ഞിൻ തുള്ളികൾ വീഴ്ത്തി മരങ്ങൾനിറങ്ങൾ നിഗൂഢതയിലാഴ്ത്തി പൂക്കൾ.വെയിലിൻ വെട്ടം ചികയാൻകുന്നുകൾ കാത്തു മടുക്കുന്നുഒച്ചുകൾക്കൊപ്പം പകൽ നീങ്ങുമ്പോൾഎങ്ങും അലിവിൻബാഷ്പം സുസ്ഥിരമല്ല നേരം ചുറ്റിലുമൊരേനിറംഇറ്റ് വീഴുന്നുവെന്തിൽ നിന്നും പ്രണയത്തിൻആനന്ദ ബാഷ്പങ്ങൾ അലിഞ്ഞുതീരാപകലിൽ വിട്ടുപോകാൻവയ്യ,മുടൽമഞ്ഞിൽ ലോകം ചുറ്റി മുറുക്കുന്നു ഞാൻ മരവിച്ച ശില്പമായ് മാറുവാൻ

    വേദന നെഞ്ച് പിളർത്തും വേദനമോഹം മുഴപ്പിച്ച വേദന.വെളിച്ചംമുനകൊണ്ട് കുത്തികണ്ണിനുവേദന. ഇടം കാലിനു വേദനമന്തിനാൽ വേദന.വലം കാലിനു വേദനമുറിവിനാൽ വേദന.വന്നയിടത്തു കാത്തുമടുത്തുമനസിന്‌ വാടിയവേദന.നിന്നിവിടെ പരിചിതമാകയാൽതിരികെമടങ്ങുന്നോർത്തൊരു വേദന. കരയും കണ്ണുകൾ നോക്കിയാൽ വേദന.കേൾവി ക്ഷയിച്ച കർണ്ണപടങ്ങൾക്കുച്ചത്തിൽ വാക്കെറിയാനാവാതെ നാവിനു വേദന.മേനികൾ ചോരത്തുള്ളികൾ വീഴ്ത്തെ പെരുവെള്ളം പോൽ കെട്ടിനിൽക്കുന്നു വേദന. ചൂരറിഞ്ഞീടെ വേദന കാറ്ററിഞ്ഞീടെ വേദന അസഹനീയം വേദന.തൊട്ടാൽ വേദന കണ്ടാൽ വേദ...

    വഴുതിവീണു വരികൾവരണ്ട ചുണ്ടിൽ നിന്നും.താരാട്ടി വളർത്തിയ നെഞ്ചിലെയെന്തും ചിതറിച്ച്ഇതുവരെ വെന്ത മൗനങ്ങൾപേറി കേഴുന്നതും തേടുന്നതുംവാക്കിന്റെ കൂടുകൾക്കുള്ളിൽചേതനയായ് മയങ്ങി.ചുണ്ടുകൾ വരണ്ട് ശബ്ദത്തിനെന്തൊരു നീട്ടം ജീവൻ സ്ഫുരിക്കുന്നതെന്തും തൊണ്ട കീറി വരികളായിവരണ്ടചുണ്ടിൽ നിന്നും വഴുതിവീണുഗാനമാകാൻ കൊതിക്കെപാടാനീണമില്ലവെറുതെയായ് വരികൾ

  ഇളമഴയുടെ നനവിന്റെ കുളിരുകൾ അന്നൊരു രാത്രിയിൽ പനിതന്നു.നിദ്രയുടെ തളിരുകൾപനിച്ചൂടിൽ കരിഞ്ഞു.നാളെ പകലിൽ വളരേണ്ട കിനാവുകൾക്കെല്ലാം രാത്രിയൊരു ശ്മശാനം.ഓർമ്മകളുടെ ചുടുചുംബനങ്ങളെ പനിവരണ്ടതാക്കി.അന്ത്യയാമത്തിലെപ്പഴോഅകലെ നിന്നൊരു ചുടല നൃത്തംകേട്ടുനിശയുടെ മരണ നിലവിളിയായത്പകലിന്റെ നഗ്നതയറിഞ്ഞു കിടക്കുവാൻപനി ആലിംഗനം ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കെ പകലിനു വേണ്ടി ഞാൻകാത്തു കിടന്നു.

  പുറപ്പെട്ടനേരംകനവുകൾ നിറയെഅറിയാതെ കൊതിച്ചമലരുകൾ തിങ്ങി.കരളിന് തേൻതുള്ളിചാലിക്കുമവയെല്ലാംകൺകൾക്ക് കാണുവാൻഅകലങ്ങളുമക്കരയും തേടി മലരുകൾ നെഞ്ചിലെ മായയായ് നിൽക്കെതണലുകൾ നിറയുന്നെവിടെയുംപൂക്കളില്ലാത്ത മരങ്ങളിൽ നിന്നും നിരാശതൻ കറുപ്പിന്റെ നിഴലുകൾചിറകിട്ടടിച്ച മോഹം നിനവിലെ ഉണങ്ങിയ ചിലകൾക്കിടയിൽചിറകുകളൊതുക്കിനേരം നെഞ്ചിൽ രാത്രിയെന്നോർക്കേ പാതിമയങ്ങി കണ്ണുകളറിയുമിപകലിൽ തണലിൽ വിശ്രമിച്ചു പിന്നിലെ ദൂരം കണ്ടു.അവിടമെല്ലാം കിനാവിൽ നിന്നുംപൂക്കൾ പൊഴിഞ്ഞപോലെ

    തെറ്റുകൾക്ക് മുകളിൽ വലിയൊരു പൂജ്യം കണ്ടാൽ പറയും തോൽവിക്ക് പലവിധം കാരണങ്ങൾഅവയിലുണ്ട് ശരിയും തെറ്റും തെറ്റായ കാര്യങ്ങൾ പറയുന്നവരിൽപലരും ജീവിതത്തിൽ ശരിയെഴുതിയവരുംതോൽവിക്കു ശരിയുത്തരമായി നൽകിയവരിൽ പലരും ജീവിതംഎഴുതുമ്പോൾ തെറ്റിയവരുമായിരിക്കും ശരിപറഞ്ഞവരും തെറ്റ് പറഞ്ഞവരുംഒടുവിൽ പൂജ്യത്തെപുച്ഛിക്കും കാരണം ഒന്നും ശരിയെഴുതാൻകഴിയാതിരുന്നവർക്കാണ് പൂജ്യം എന്നാലും ജീവിതപരീക്ഷകൾമടുക്കാത്തവൻ പൂജ്യത്തിനൊരു വിലകാണുംവരും കാലപരീക്ഷയുടെ മാർക്കിൽ ഒരുപാട് പൂജ്യങ്ങൾ ചേർന്ന് വലിയൊരുസംഖ്യയ്ക...