സന്തോഷ് .പി
വാത്സല്യം
ഏവർക്കും ഓമനക്കുട്ടിയാണേ
ഏഴഴകുള്ളൊരു കുട്ടിയാണേ
അച്ഛനു പുന്നാര മോളല്ലേ
അമ്മയ്ക്കോ ചങ്കും കരളുമല്ലേ
അമ്മൂമ്മയ്ക്കോ അവൾ കാത്തുക്കുട്ടി
അന്നാരം പുന്നാരം ചൊല്ലും കുട്ടി
അങ്കിളിനുണ്ടൊരു കാത്തുപ്പൊന്ന-
വൾ കുട്ടിക്കുറുമ്പിയാം തങ്കമുത്ത്.
അപ്പൂപ്പനും അവൾ കുഞ്ഞല്ലേ
അപ്പൂപ്പനും അവൾ കുഞ്ഞല്ലേ
മിണ്ടാനും തോണ്ടാനും തോണ്ടിക്കൊ-
ണ്ടോടാനും തല്ലുപിടിക്കാനും തൊട്ടുതലോടാനും ഞങ്ങടെ ഓമന
കാത്തുക്കുട്ടി , അന്നാരം പുന്നാരം ചൊല്ലും കുട്ടി...
ചാമ്പങ്ങാ ചുണ്ടും മുള്ളപ്പൂപ്പല്ലും
കാട്ടിച്ചിരിക്...
നിറകതിർ
കിഴക്കൊരു മൂലയിൽ ഉണരുന്നു ഭാസ്കരൻ
ഭൂമിക്കുതാങ്ങായി തണലായി നിത്യവും
എങ്ങും വിളങ്ങും ആ പൊൻവെളിച്ചം
ഈലോകം മുഴുവൻ ആദരിക്കും
എന്നും തിളങ്ങുന്നൊരക്ഷയ ദീപമോ
കാലം കനിഞ്ഞൊരു കൈവല്യ ധാമമോ?
അനിവാര്യതയുടെ മടിയിൽ വളരും ചെടിയിൽ പൂക്കും മൗനം-
നീയൊരു നിസ്തുല നിർമല കുസുമം
വദനം ഗൗരവം, ചേതോഹരം
അധരം നിശബ്ദം, കോമളം
ആലിപ്പഴച്ചുണ്ടിൽ അരച്ചിരി വിരിഞ്ഞാൽ ഭാഗ്യം , നമസ്തുതേ
അഴകിൽ വിരിയും താമരയോ വിണ്ണിൽ തെളിയും താരകമോ
നി മണ്ണിൽ വിരിയും ചെമ്പകമോ
തീയി...