സഹയാത്രികൻ

ആരുമറിയാതേകനായ്‌ ചിരകാലമായുഴലുന്നു ഞാൻ ഓർമ്മയായ്‌ നിറപൂക്കളങ്ങൾ പൊലിഞ്ഞു മങ്ങിയ വഴികളിൽ നിണശോഭയോടുലയുന്ന വാ- കമരങ്ങൾ പെയ്യും തണലുകൾ അകലങ്ങളിൽ മറയുന്നു വെയി- ലുറയുന്നു ജീവപഥങ്ങളിൽ നീലരാവിൽ പൂത്ത താരകൾ നമ്മൾ മാത്രമറിഞ്ഞതും നിന്റെ കൈവിരലിൽ തൊട്ടു ഞാ- നറിയാതെ വാനിലുയർന്നതും കൈത്തലം വിട്ടെങ്ങുപോയ്‌ പൂമൊട്ടു പോൽ നിൻ വിരലുകൾ അന്നുമേൽ തിരയുന്നുവെന്റെ തളരാതെ പോയ വലംകരം. Generated from archived content: poem1_oct13_08.html Author: sahayathrikan