നിഷ സന്തോഷ്‌

ഹൃദയത്തിൽ മുള്ള്‌ തറഞ്ഞതുപോലെ ചോര പൊടിയുന്നു, ഒരു തൂവൽസ്പർശം- ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു. കനത്ത മൗനം, ഇഴയുന്ന നിമിഷങ്ങൾ ഭ്രാന്തുപിടിക്കുന്നു, ഒരു വാക്ക്‌- അകലെയെങ്ങോ പ്രതിധ്വനിക്കുന്നു. ഏകാന്തമായ സന്ധ്യകൾ, ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികൾ ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്നു, ഒരു താലോടൽ- തിരതല്ലി അകന്നുപോകുന്നു. Generated from archived content: poem1_feb8_07.html Author: nisha_santhosh