ജോഷിരവി പുറക്കാട്‌

പകൽ...... പുതുമണ്ണിൽ വെയിലിൻ വിത്തെറിഞ്ഞ സൂര്യന്റെ കളിക്കുഞ്ഞായിരുന്നു രാവ്‌.... അനാവരണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന പ്രണയികളുടെ നഗ്നതക്കു മൂടുപടമായ്‌ പകലിൻ നിഴൽ നിലാവ്‌.... രാവിനെ പ്രണയിച്ച ചന്ദ്രന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നൊരു തിളക്കം നദിയായൊഴുകിയത്‌ നിദ്ര.... പൊളളിക്കുന്ന പകൽക്കാഴ്‌ചകളിൽ നിന്നാ- ശ്വാസമേകി രാത്രികളിൽ തഴുകിയെത്തുന്നു സ്വപ്‌നം.... നടക്കാത്ത മോഹങ്ങൾക്കു രൂപമേകി നിദ്രയിൽ വിളിക്കാതെത്തുമതിഥി നീ.... സൂര്യനെൻ പകൽക്കിനാക്കളിൽ വീണടിയുമ്പോൾ, പാതിരാസ്വപ്‌നത്തിലൊരു ചന്ദ്രനസ്തമിക്കുമ്പോൾ, ഒരു കുഞ്ഞ...