ഇ.എസ്. രതീഷ്
ഉഷസ്സുണർത്തുമ്പോൾ
കുയിലുകൾ പാടുന്നു. കിഴക്കൻ ഗിരിനിരകളിലൊരു സുവർണമന്ദിരത്തിൻ വാതായനങ്ങൾ- മെല്ലെ തുറന്നു; സാമഗീതമോതിയെത്തുമുഷസ്സിൻ- സ്പർശത്താൽ, നഭസ്സിൻ മുഖം തുടുത്തു! നദിതൻ മാറ് തുടിച്ചു!! പുതുനാമ്പുകളെ തഴുകിയുണർത്തി, പ്രഭാതമേ നീ വന്നീടുമ്പോൾ; നിൻകരവലയത്തിലമർന്ന,യീ ഭൂമി, നവോഢയെപ്പോൽ നാണിച്ചു നിൽക്കുന്നു. പുൽനാമ്പിലും; പാതിവിരിഞ്ഞൊരു- പൂവിൻ മനസ്സിലും, ഹിമബിന്ദുകുളിരായ്-പടരുന്നു. ഹേമവർണമായ് വിളങ്ങുമാ കണികയെൻ, ഹൃത്തിലു,മാനന്ദമായ് അലിയുന്നു. തേൻതേടി കുരുവികളീ, സ്വപ്ന- ത്താഴ്വരയിൽ നൃത്തമാടിടുമ്പോൾ‘ ഉഷസ്സേ, നി...