ധന്യാ എബ്രഹാം

അകലത്തിലെന്നോ കണ്ണിവിട്ട ബന്ധങ്ങൾ കൂട്ടിവിളക്കാനഗ്നിക്കായ്‌ കൊതിക്കുന്നു. നീയൊരു മാത്രയെൻ ജീവന്റെയുളളിൽ ചേക്കേറാനെത്തിയ പറവമാത്രമോ? മൃഗീയ രാത്രികളിലെന്നോ കാലം കൊയ്‌ത്തിന്റെ തേരുമായ്‌ മൃഗയാ നടത്തുന്നു! അതിൻ ധ്വനികേട്ടുവട്ടം വീണുപോം പാഴ്‌മരം വിട്ട തുടിപ്പുകളിലൊന്നു മാത്രമായിരുന്നോ നീ? സ്‌നേഹത്തിൻ തരിയായ്‌ ചിറകി- ലൊതുങ്ങിയ ഓർമ്മകൾ കിനിഞ്ഞു വീഴാൻ ചെറുമഴ... യുഗങ്ങളുടെ പ്രയാണം അസ്‌തമിക്കുന്നത്‌ ഒരു വ്യാമോഹമായിരുന്നുവോ? Generated from archived content: poem3_june_05...