ചെറുശ്ശേരി നമ്പൂതിരി

  അന്നിലംതന്നിലേ നിന്നു വിളങ്ങിന സന്യാസിതന്നെയും കണ്ടാരപ്പോൾ. കണ്ടൊരു നേരത്തു കൂപ്പിനിന്നീടിനാ- രിണ്ടലകന്നുളെളാരുളളവുമായ്‌. തൻപദം കുമ്പിട്ടു നിന്നവരോടപ്പോ- ളമ്പോടു ചൊല്ലിനാൻ സന്യാസിതാൻ. ‘നിർമ്മലരായുളള നിങ്ങൾക്കു മേന്മേലേ നന്മകളേറ്റം ഭവിക്കേണമേ. ഉത്തമരായുളള നിങ്ങൾതന്നുളളിലേ ഭക്തിയെക്കണ്ടു തെളിഞ്ഞു ഞാനോ. 250 എങ്ങു നിന്നിങ്ങിപ്പോളാഗതരായ്‌ നിങ്ങൾ? മംഗലമായിതേ കണ്ടതേറ്റം.’ എന്നതു കേട്ടുളള വീരന്മാർ ചൊല്ലിനാർ വന്നതിൻ കാരണമുളളവണ്ണം. പാരാതെ പോന്നിങ്ങു ...

  എന്നെയും കൈവെടിഞ്ഞെങ്ങു നീ പൊയ്‌ക്കൊണ്ടു- തെന്നൊരു കോപവും ചാപലവും. യോഗിനിയായൊരു തോഴിതാനെന്നപ്പോൾ വേഗത്തിൽ ചെന്നുടൻ ദ്വാരകയിൽ സുപ്‌തനായുള്ളനിരുദ്ധനെത്തന്നെയും മെത്തമേൽനിന്നങ്ങെടുത്തു പിന്നെ കൊണ്ടിങ്ങുപോന്നവൾ കൈയിലെ നൽകിനി- ന്നിണ്ടലെപ്പോക്കുവാനന്നുതന്നെ. അംഗജന്തന്നുടെ സൂനുവായുള്ളോൻതൻ മംഗലകാന്തനായ്‌ വന്നനേരം നീടുറ്റുനിന്നൊരു കർപ്പൂരം തന്നോടു കൂടിന ചന്ദനമെന്നപോലെ ആമോദം പൂണ്ടൊരു കാമിനിതാനും നൽ കാമവിലാസങ്ങളാണ്ടുനിന്നാൾ, യാദവ ബാലകനാകിന വീരനും ആ...

“ആമ്പാടിതന്നിലിന്നാരുമൊരുവർക്കും തൺപെടുമാറേതും വന്നില്ലല്ലീ? ഘോരമായുളെളാരു രാവെന്തു നിങ്ങളി- പ്പോരുവാനിങ്ങനെ നാരിമാരേ! കാട്ടി, കടുവായും, കാട്ടാനക്കൂട്ടവും കാട്ടിൽ നിറഞ്ഞെങ്ങുമുണ്ടല്ലോതാൻ; വീട്ടിന്നുതന്നെയും പേടിക്കും നിങ്ങളി- ക്കാട്ടിലേ പോന്നിങ്ങു വന്നതെന്തേ? കാന്തമായുളെളാരു കാന്താരം തന്നുടെ കാന്തിയെക്കാൺമാനായെന്നിരിക്കാം. 210 എങ്കിലോ കണ്ടാലും പൂമരമോരോന്നേ തങ്കൽ പൊഴിഞ്ഞുളള പൂക്കളുമായ്‌ ഇമ്പം വളർക്കുന്ന ചെമ്പകം തന്നുടെ കൊമ്പെല്ലാം കണ്ടാലും പൂത്തതെങ്ങും ...

  മംഗലമായൊരു രോമാളിതാൻ വന്നു പൊങ്ങിത്തുടങ്ങീതു ഭംഗിയോടേ. കാമുകന്മാരുടെ കൺമുനയോരോന്നേ കാമിച്ചു ചെന്നുതറയ്‌ക്കയാലേ ഭിന്നമായെന്ന കണക്കെ വിളങ്ങുന്നു രമ്യമായുളള നിതംബബിംബം. കാണുന്നോരെല്ലാർക്കും കൈകൊണ്ടുമെല്ലവേ ലാളിപ്പാനായിട്ടു തോന്നുകയാൽ ഉൾക്കമ്പം നൽകിനോരൂരുക്കൾ തന്നെയോ പൊൽക്കമ്പമെന്നല്ലൊ ചൊല്ലേണ്ടുന്നു. 110 ചെങ്കഴൽതന്നോടു ചേർച്ച പൂണ്ടീടുന്നു പങ്കജമെന്നതു ചേരുമിപ്പോൾ അംഭോജലോചനനമ്പുറ്റ കൈകൊണ്ടു സംഭാവിച്ചല്ലൊ താൻ പണ്ടേയുളളു. ഇന്ദിരനേരൊത്ത സുന്ദരിയിങ...

മംഗലമല്ലൊതാനിങ്ങനെ വന്നതു മങ്കമാർമൗലിയാം ബാലയ്‌ക്കിപ്പോൾ; ചൊല്‌പെറ്റു നിന്നൊരു മുല്ലപോയ്‌ചേരുവാൻ കല്പകദാരുവോടെല്ലാ വേണ്ടൂ വീരനായ്‌ പോരുന്ന സോദരൻ ചൊല്ലാലെ ചേരോടു ചേരുമാറാക്കൊല്ലാതെ.“ ഇങ്ങനെ ചൊന്നുളള തോഴിമാരെല്ലാരും കനയകതന്നുടെ മുന്നിൽചെന്ന്‌ മാലിന്നു കാരണം ചോദിച്ചുനിന്നാര- മ്മാനിനിതന്നോടു ഖിന്നരായ്‌ഃ ”മാനിനിതന്നുളളിൽ മാലുണ്ടെന്നിങ്ങനെ മാലോകരെല്ലാരും ചൊല്ലുന്നിപ്പോൾ മാരമാലെന്നതു തോഴിമാരായിട്ടു പോരുന്ന ഞങ്ങൾ​‍്‌​‍ു തോന്നിക്കൂടീ ധന്യനായുളെളാരു സുന്ദരന്തന്നിലെ നിന്നുടെ മാനസം ചെന്നുതായി ആരിലെന്നുള...

“ചേദിപനായൊരു കാലന്തൻ കൈപുക്കു വേദന പൂണുമാറായി ഞാനോ നീണ്ടൊരു വേഴ്‌ചയെപ്പൂണ്ടൊരു നീയിന്നു വീണ്ടുകൊളേളണമേയെന്നെയിപ്പോൾ. പാരാതെ ചെല്ലേണം ദ്വാരകതന്നിലേ കാർവ്വർണ്ണന്തന്നോടു ചൊൽവുപിന്നെ തന്നുടെ കാന്തയാമെന്നെയിമ്മന്നിലേ മന്നവർ തീണ്ടൊല്ലയെന്നിങ്ങനെ. മറ്റുളളതെല്ലാമേ ചിന്തിച്ചു ചിന്തിച്ചു മുറ്റുമിന്നീതാനേ ചൊൽകേവേണ്ടു. അന്നന്നു കണ്ടുകണ്ടെന്നുടെ വേദന നിന്നുളളം തന്നിലങ്ങായിതല്ലോ; പാരാതെ പോകെങ്കിൽ” എന്നതുകേട്ടുളെളാ- രാരണൻ പോയങ്ങു വേഗത്താലെ ദ്വാരകതന്നിലേ പാരാതെ ചെന്നിട്ടു കാർവ്വർണ്ണന്തന്നെയും കണ്ടാമ്പിന്നെ. ...

വമ്പുപൊഴിഞ്ഞുള്ളൊരമ്പുകൾ കൊണ്ടവൻ വമ്പുകലർന്നു നിന്നെയ്‌കയാലേ ബാലികതന്നുടെ മാനസമിന്നിപ്പോൾ ചാലകമായിച്ചമഞ്ഞുകൂടി വൈദർഭി തന്നുടെ വൈരസ്യം ചൊല്ലുവാൻ വൈദഗ്‌ദ്ധ്യമില്ലയെൻ നാവിന്നിപ്പോൾ; എങ്കിലുമിങ്ങനെ നിഞ്ചെവി പൂകിപ്പാൻ പങ്കജലോചന! ചൊല്ലുന്നേൻ ഞാൻ കോമളമായൊരു പൈതലെന്നേതുമേ ഓർക്കുന്നോനല്ലയിമ്മാരനിപ്പോൾ മാലിന്നു ഭാജനമായൊരു ബാലയ്‌ക്കു കോലവും ശീലവും വേറൊന്നായി; ‘വമ്പനി പൂണ്ടൊരു ശീതം കൊണ്ടെന്മെയ്യിൽ കമ്പത്തെക്കണ്ടാലും’ എന്നു ചൊല്ലും; ‘പാരമായുള്ളൊരു ചൂടൊണ്ടു പൊങ്ങുന്നു വാരിയിലാക്കുവിൻ’ എന്നും പിന്നെ വക്ഷസ്സിലി...

അച്ഛനെക്കൊന്നോനെ ക്കൊല്ലേണമെന്നുള്ളൊ- രിച്ഛയും പൂണ്ടു പുറപ്പെട്ടുടൻ ഉൽക്കടമായ തപസ്സുതുടങ്ങിനാൻ മുക്കണ്ണന്തന്നെയുമുള്ളിൽ നണ്ണി ചിത്തമഴിഞ്ഞൊരു മുക്കണ്ണരന്നേരം പ്രത്യക്ഷനായിട്ടു ചോദിച്ചപ്പോൾ അച്ഛനെക്കൊന്നുള്ളൊരച്യുതന്തന്നെയും മെച്ചമേ കൊല്ലേണമെന്നു ചൊന്നാൻ എന്നതു കേട്ടൊരു ചന്ദ്രക്കലാധരൻ ഏറിന ചിന്തയും പൂണ്ടുചൊന്നാൻഃ “ദക്ഷിണരായുള്ള ഭൂസുരന്മാരുമായ്‌ ദക്ഷിണകുണ്ഡത്തിലഗ്നിതന്നെ പൂജിച്ചുനിന്നങ്ങു ഹോമംതുടങ്ങുക യാജകന്മാരെല്ലാം ചൊന്നവണ്ണം ധീരനായിങ്ങനെയാചരിച്ചീടുമ്പോൾ മാരണമായുള്ളൊരാഭിചാരം ചണ്ഡനായുള്ളൊരു പാവക...

സീരിതാനിങ്ങനെ ചൊന്നതു കേട്ടപ്പോള്‍ വീരന്മാരായുള്ള യാദവന്മാര്‍പൊങ്ങിയെഴുന്നൊരു കോപവും പൂണ്ടുടന്‍തങ്ങളില്‍ നോക്കി മെരിണ്ടു നിന്നാര്‍പോവാന്തുനിഞ്ഞുള്ള വാരണവീരന്മാര്‍പാവാന്റെ ചൊല്‍കേട്ടു നിന്ന പോലെമാധവന്തന്നുടെ യാനനം കണ്ടുടന്‍മാഴ്കിമയങ്ങി മടങ്ങിനിന്നാര്‍ കേടറ്റു നിന്നൊരു നാരദന്നാനനംവാടിച്ചമഞ്ഞു തുടങ്ങീതപ്പോള്‍ആരണ്യം വേറായ കാ‍ര്‍വര്‍ണ്ണന്താന്നുടെആനനം പിന്നേയും നോക്കി നോക്കികാലുഷ്യം പൂണ്ടുള്ളോരുള്ളവുമായിട്ടുചാത്തലയും ചൊറിഞ്ഞു നിന്നാന്‍ വീരനായുള്ളൊരു സീരിതാനെന്നപ്പോള്‍പാരാതെ നേരറ്റ തേരിലേറിധന്യമായുള്ളോ...

മന്ദിരംതന്നിലെ മലോകരെല്ലാരും മന്നിടം തന്നിലും വീണാരപ്പോള്‍ കാലും പൊളിഞ്ഞിതക്കൈയും പൊളിഞ്ഞീതുകാളെന്നു കൂട്ടിനാര്‍ ബാലന്മാരുംഫാലത്തിലാമ്മാറു ചോരയും തൂകി നി-ന്നാലസ്യമായി ചിലര്‍ക്കും പിന്നെആനകളെല്ലാമേ ചാലെമറിഞ്ഞുപോയ്ദീനങ്ങളായ്ക്കരഞ്ഞു തിണ്ണംആജിയിലേതുമേ തോലിയെക്കോലാത-വാജികള്‍ രാശിയുമവ്വണ്ണമേമാടങ്ങളെല്ലാം പൊളിഞ്ഞു ഞെരിഞ്ഞിട്ടുമാലോകര്‍ മേനിയില്‍ വീണുതപ്പോള്‍ചിത്രങ്ങള്‍ കൊണ്ടു വിളങ്ങിനിന്നീടുന്നഭിത്തികളും പിന്നെയവ്വണ്ണമേവീരനായുള്ളോരു സാംബനെ വഞ്ചിച്ചു വിരല്‍മുറിച്ചീടിന പാണികള്‍ക്കുംപുണ്ണിനെപ്പൂണ്ടപ്പോള്‍...