ഏ.ആര്‍.ഉണ്ണിത്താന്‍

' കരളിന്റെ കരളേ' വിളിച്ചവള്‍ നീ ' നറുമണം ' കാറ്റില്‍ പരത്തിയവള്‍ നീ 'മദഭര' നിതംബം കുലുക്കിയവള്‍ നീ അരയന്നപ്പിടപോല്‍ നടന്നവള്‍ നീ ' അനുകൂല' യാവാന്‍ കൊതിച്ചവള്‍ നീ ഇനിയെന്തു പീഡനം ഇനിയെന്തു പീഡനം 'ഇരുതലവാള' ല്ലോ പീഡനം! Generated from archived content: poem1_oct25_13.html Author: ar_unnithan

അക്ഷരമൊന്നായ് ചേര്‍ന്നു-വാക്കായ്, വാക്കേറ്റമായ്വാക്കുകളൊന്നായ് ചേര്‍ന്നുവാചകമടിയായ്!കല്ലുകള്‍ കടിക്കുന്നു'തായ്‌മൊഴിവായില്‍'കഷ്ടം! പല്ലുകളടരുന്നു'ഖര'മായ്. 'മൃദു'വായ്ി!ഘോഷമായ് കൊണ്ടാടുന്നു'ക്ലാസിക്കു' മഹോത്സവം'ഊഷ്മാവു നിലയ്ക്കുമോ?ജഡമായി മാറീടുമോ..? Generated from archived content: poem3_july22_13.html Author: ar_unnithan

നന്ദന വനങ്ങളുംമന്ദാരദാരുവുംകാമധേനുക്കളുംവിണ്‍ഗംഗയും പാരിജാതവും ഉര്‍വ്വശി മേനക രംഭതിലോത്തമ സുന്ദരിമാരുംസൗന്ദര്യപൂര്‍ണ്ണംസുഗന്ധപൂരിതം‘’ ഇന്ദ്രന്റെ നാട്’‘( ഒരു പക്ഷെ സങ്കല്‍പ്പമായിരിക്കാം) ശബ്ദവും വായുവുംവെള്ളവും മലിതരംമറ്റെല്ലാം മലിനതമംകൊതുകു വളര്‍ത്തലുംസാംക്രമിക രോഗവും ഓടയില്‍ വാസവും ഭ്രാന്താലയമാം ‘’ ദൈവത്തിന്‍ സ്വന്ത നാട്ടില്‍’‘! Generated from archived content: poem1_mar17_12.html Author: ar_unnithan