അബ്ദു പാലത്തുങ്കര (അബു വാഫി)

            ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന പൊരിവെയിലത്ത് വിയർത്ത് വലഞ്ഞ് കിതച്ച് കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉദ്ദേശിച്ച ദൂരം കണക്കാക്കി, നിഴലിനെപ്പോലും ഒളിപ്പിച്ച് കളയുന്ന മദ്ധ്യാഹ്ന നേരത്ത് നടന്ന് പോകുമ്പോൾ, ദൂരെ കാണുന്ന ആ ഒരു മരത്തണലിനോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ..... ആ നിഴലിനോടാണെനിക്ക് പ്രണയം. ഒച്ചയില്ലാത്ത വിളിയാളവുമായി വിശപ്പിന്റെ മൂർദ്ധനീയ വേളയിൽ വയറിന്റെ സങ്കടങ്ങൾ അണപൊട്ടിയൊഴുകുന്ന മാത്രയിൽ കൊതിയോടെ കാത്തിരുന്ന് കിട്ടുന്ന ഭക്ഷണത്തോട്... എന്തോ ഒരു പ്രണയം. ...

          അല്പം അർത്ഥവും കൂടുതൽ ആശയവും ഉള്ള ചില്ലറ വാക്കുകളാണ്, എനിക്ക് വേണ്ടത്. ഞാൻ പറയുമ്പോൾ, ആജ്ഞാപിക്കുമ്പോൾ, ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ, അവർ വരാറില്ല. അവർ ഒരുമിച്ചു വന്നാൽ, അവയെ മെരുക്കി എടുക്കണം. നെഞ്ചുവിരിച്ച് പരസ്പരം തല്ലു കൂടുന്ന ഒത്തൊരുമ ഇല്ലാത്തവരെ, കുത്തിട്ട് ...വേറെയാക്കണം. ഒരുമിച്ച് അല്ലെങ്കിലും, പരസ്പരം സഹകരിക്കുന്നവരെ "കോമ"യിട്ടു തിരിക്കണം. മെരുക്കിയാൽ ഇണങ്ങാത്ത, ഞാനെന്ന ഭാവകന്, "ചോദ്യാടയാളം" കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ, അവൻ പിണ...

        മഴപെയ്തപ്പോൾ എൻറെ വയറ് നിറഞ്ഞു. ആഹ്ലാദത്തോടെ, അലക്ഷ്യമായി, അത് പൊട്ടിയൊഴുകി. ഞാൻ ഒഴുകേണ്ട വഴികളിലെല്ലാം, നിങ്ങളുടെ എച്ചിലുകൾ മാത്രം. എൻറെ വഴികൾ അവ മുടക്കി. നിങ്ങളുടെ വിഴുപ്പുകൾ ചുമന്ന്, എൻറെ മാറിടം കറുത്തു. നാറിത്തുടങ്ങിയ എൻറെ ശരീരത്തിൽ ഇന്ന്, ശുദ്ധജലത്തിന് പകരം അഴുക്കായ വെള്ളവും ചേറും ചെളിയും മാത്രം.  

  സ്വർഗ്ഗം വിളയുന്ന സ്നേഹ സാന്ദ്രമായ പാദ പീഠം ആണ് ഉമ്മ.......... നോവറിയുമ്പോൾ, അറിയാതുരുവിടുന്ന ആശ്വാസത്തിന്റെ ഉൾവിളി യാണ്, ഉമ്മ............ അതിരുകളില്ലാത്ത ആത്മാർത്ഥതയുടെ, പ്രേമാർജ്ജനമാണ് ഉമ്മ..............  

  തീക്ഷ്ണതയുള്ള വാക്കുകൾ കൊണ്ട് മകുടം ചാർത്തിയ അക്ഷരപ്പുര നിർമ്മിക്കാൻ... ഹസ്തലിഖിതം കൊണ്ടുള്ള വചസ്സുകൾ സ്വരുക്കൂട്ടി, ഖണ്ഡികയുടെ മതിൽ കെട്ടിനുള്ളിൽ, താളുകളുടെ മേലാപ്പ് ചാർത്തി, വാർത്തെടുക്കുന്ന കലാകാരൻ.  

ഓർമ്മകൾ ഓടിയെത്തുമ്പോൾ, മറവികൾ പുനർജ്ജനിക്കും. മധുരവും കൈപ്പും, നാവിൻ തുമ്പിലൂറും. വാക്കുകൾ നിശ്ശബ്ദമായി, മൗനം വാചാലമാകും. വെളിച്ചം ഇരുൾ മുറ്റിയതും, ഇരുൾ പ്രകാശിതമാവുകയും ചെയ്യും. വിപരീത ചക്രപാളിയിൽ, കാലം പിന്നോട്ടൊഴുകും. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാലുമില്ലെങ്കിലും, വിടാതെ പിന്തുടരുന്ന, ചില നോവുകൾ.... എപ്പോഴും മുറിവേൽപ്പിക്കും. മരിച്ചു പോകുന്ന മറവികൾ, പുനർജ്ജനിച്ച് പിന്നാലെ വന്ന്, തൊട്ടു വിളിക്കുമ്പോൾ.... അട്ടഹസിക്കുന്നു. ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകൾ സൗജന്യമാണെന്നുണർത്തി, വീണ്ടും മറന്നു പോകുന...

            കുമിളകൾ ഒരുമിച്ച് കൂടി ഒലിക്കുന്ന ലവണച്ചുവയുള്ള ദേഹ നീര്. രോമകൂപങ്ങൾക്ക് പിന്നിലായെവിടെയോ, പറ്റിപ്പിടിച്ച വിയർപ്പ് നീര്. മണ്ണിൽ കിളക്കുവാൻ മൺവെട്ടിയേറ്റി -ത്തഴമ്പിച്ച കൈകൾ തുടച്ച് നീക്കും, അദ്ധ്വാന ഫലമായി നെറ്റിയിൽ പൊടിയുന്ന, കർഷകന്റഭിമാനമീ വിയർപ്പ്. ശീതീകരിച്ച മുറിയിൽ കഴിയുന്നവ -ന്നൊരു നേരം കറന്റ് പോയാൽ, നിൽക്കാൻ കഴിയാത്ത ചൂടിനാൽ ദേഹത്ത്, പൊടിയുന്ന ശിക്ഷയാണീ വിയർപ്പ്. കുളിരുള്ള മുറിയിലാണെങ്കിലും ചിലനേരം, പേടിച്ച്...

        അർപ്പണത്തിന്റെ അന്നത്തെ ആ ദിനത്തിന്ന്, ഇന്ന് വീണ്ടും ഒരു, വയസ്സ് കൂടുന്നു. തനിയേ തുഴഞ്ഞ ജീവിത നൗകയിൽ, അനുയാത്രികയായവൾ അലിഞ്ഞു ചേർന്ന, വേളി ദിനത്തിന്റെ വാർഷിക നാളിത്. കണ്ണും കണ്ണുമിറുക്കി, നോക്ക് കൊണ്ടൊരു സ്നേഹ വാക്യം കൈമാറാൻ കഴിയാത്ത, പ്രവാസമെന്ന പ്രയാണത്തിലെ വഴിയരികിലാണിന്ന് ഞാൻ. അകലത്തിരിക്കുന്ന അനുഭവങ്ങളുടെ, അരികുകൾ ചേർത്ത് പിടിച്ച്, അനുദിനം കൊഴിയുന്ന മധുരമാ ദിനങ്ങൾ. ഓർമ്മകളുടെ ഓളങ്ങളോട് ഓരം ചേർന്നിരുന്ന്, തപിക്കുന്ന മനസ്സുമായി...

          ദില്ലിയിലെത്തിയ കർഷകരെ.... നിങ്ങൾക്കഭിവാദ്യമേകുന്നു നായകരെ.... പിന്നോട്ട് പോയിടല്ലേ ധീരരേ.... പിന്തുണ നൽകുവാൻ ഞങ്ങളും പിന്നിലേ..... നാടിന്റെ നാഡി ഞരമ്പ് നനക്കുന്ന, മണ്ണിന്റെ കാവലാണ് നിങ്ങൾ. മൺവെട്ടിയാൽ മണ്ണിനെ മധുരമാക്കുന്ന, മാന്ത്രികക്കൈകളാണല്ലോ നിങ്ങൾ..... വസ്ത്രവും വസ്തുക്കളും ആഹരിക്കുവാൻ, അന്നങ്ങളും നൽകി യാത്രയാക്കി. നല്ലവർ എപ്പൊഴും നിങ്ങളോടൊപ്പമാ- ണെന്റെ മനസ്സും അവിടെയാണ്. പ്രായമേറെയുള്ള അമ്മമാരെ, മറ്റു സമരമുഖത്തുള്ള മ...

മനസ്സ് വെച്ചാലും ചില പരമാർത്ഥ വസ്തുതകൾ മാറ്റിയെടുക്കാനാവില്ല. യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളാൻ അകക്കാമ്പുള്ളൊരു മാനസം വേണം. അമ്മയ്ക്കൊരിക്കലും അച്ഛനാകാനാവില്ല. അനിയനൊരിക്കലും മൂത്തവനാകാൻ കഴിയില്ല. മുടി കൊഴിഞ്ഞു പോയ മധുര യൗവ്വനത്തിൽ, യുവതിയുടെ ആത്മഗതം പോലെ.... അവൾ സന്തോഷത്താൽ, ആത്മ ഭാഷണം നടത്തി...? മുടി വാരാൻ ഇനി, നേരം കളയേണ്ടതില്ലല്ലോ. നരയെ കറുപ്പിച്ച് തെളിയിച്ചാലും, ചുളി വീണ ചർമ്മങ്ങൾക്ക് പിന്നിൽ, വാർദ്ധക്യം ഒളിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നത്, ഒരു പരമാർത്ഥമാണ്. നന്മയുള്ളവയെ അവലംബമ...