പുഴ.കോം – നവസംസ്കൃതിയുടെ ജലസമൃദ്ധി

ഒന്ന് ഇവിടെയീ പുരുഷാരനടുവിലും ഏകയായ് അവിടുത്തെ നോക്കി ഞാന്‍ നിന്നു. അരിയൊരീ കുന്നിന്‍റെ ചരിവിലൊരു പാറമേല്‍ അവിടുന്നു തെല്ലകലെ നിൽപ്പു. കരുണയാൽ ചുറ്റിലും നോക്കുന്നു തിരുമിഴികൾ, മധുരം പൊഴിക്കുന്നു മൊഴികൾ. ഉപമകള്‍ കഥകള്‍ തിരുവചനമതു കേൾക്കവെ, മൗനത്തിനാഴമറിയുന്നു. മെല്ലെ,യശാന്തി തൻ മഞ്ഞുരുകീടുന്നു, ഹൃദയത്തിൻ പൂക്കള്‍ വിരിയുന്നു. ഒടുവില്‍ നീ യാത്രയാകുന്നു, നിനക്കായ് നിൻ വഴിയൊരുക്കീടുന്നു ശിഷ്യർ! പലദിശകൾ തന്നിലൂടൊഴുകുന്നു പിരിയുന്നു ജന,മവരിൽ ഒരുവളായ് ഞാനും. മറുനാൾ നീ പോയിടും, മറ്റൊരാ ദ...